Barróg

Tharla sé go raibh mé ag éisteacht le clár Ryan Tubridy ar maidin. Déanann sé iniúchadh ar na nuachtáin uile, mar a dhéanfadh Gerry Ryan ar a chlár chuile lá, uair amháin.

Is maith liom an chuid sin de chlár Tubridy a chloisteáil chuile mhaidin. Tugann sé deis dom scéalta éagsúla a chloisteáil, cinn nach gcloisfinn ar nuacht an raidió, b’fhéidir, nó ar an teilifís, mar shampla.

Léann an Garraíodóir nuachtán náisiúnta amháin, ar a laghad, gach lá, rud nach ndéanaim, agus léann sé na nuachtáin áitiúla, rud nach ndéanaim. Easpa ama atá i gceist liom, seachas easpa suime, an dtuigeann sibh.

Mar sin, braithim ar an nGarraíodóir, agus ar Ryan, nuacht an lae a roinnt liom; na nithe sin nach mbeadh le cloisteáil agam ar nuacht an raidió, abair. Is bean mhór raidió mé, an dtuigeann sibh. Bíonn na cluasáin orm an t-am ar fad, rud a chuireann m’fhear bocht ar mire liom, in amanna.

‘Sure I told you that!’ cloiste agam uaidh, go minic.

‘When?’ uaimse.

‘You were right there!’ uaidhsean.

An fear bocht. Bhuel, is minic mé ‘right there’, a léitheoirí, ach bíonn m’aird áit éigin eile, agus, go hiondúil, bíonn sí dírithe ar fhocail na gcluasáin.

Ar maidin, chuala mé focail Fr. Kevin McNamara ar chlár Ryan Tubridy. Éistigí le clár na maidine am éigin, más féidir libh; tá an comhrá díreach ag tús an chláir. Fear álainn tuisceanach é Kevin, feictear dom, é ag roinnt scéil atá iontach brónach, a bhuairt féin soiléir ina bhriathra.

Agus, cuimhnímid, a chairde, go dteastaíonn barróg uainn uilig, ó am go chéile, go háirithe uatha siúd nach bhfuil aon duine acu sa bhaile lena scéalta a chloisteáil.
.