Feictear dom nach bhfuil a dhath le cloisteáil, ná le léamh, ó na meáin chumarsáide na laethanta seo ach drochscéalta. Táim den tuairim go raibh an ceart ag Proinsias i rith na Nollag, na drochscéalta sin ceilte uaidh féin agus a bhean, an t-am caite acu ag léamh, ag comhrá, ag airneán, i gcomhluadar a chéile, agus i gcomhluadar daoine muinteartha leo.
Rinne mé féin amhlaidh. Chaith mé an Nollaig ag ragairne ar fud na tíre, gan aird dá laghad agam ar a raibh ag tarlú ar fud an domhain, ach m’aird dírithe ar an méid a bhí ag tarlú i mo shaol féin, le mo dhream féin.
Ar ndóigh, rinne mé barraíocht. Níl sé i bhfad ó shin ó scar mé féin agus An Bord Snip lena chéile, agus táim ag íoc as mo ragairne anois, muise, gan fuinneamh caitín agam ó d’fhill mé. Nílim tinn ar chor ar bith, ach spíonta amach is amach. Sách maith agam é! Ach ba shultmhar an turas chun tuirse é, mar sin féin...
.
Posts
Mo ghearráin iarainn...
6 hours ago
"Ach ba shultmhar an turas chun tuirse é, mar sin féin..." tá sé sin ráite go deas agat!
ReplyDeleteIs cuimhin liom go rabhas i bPrág le cara mná dom ag deireadh seachtaine na Cásca sa bhliain 1988. Ar an taobh thall den Chuirtín Iarainn ní raibh faic ó thaobh nuachta le cloisint, le feiscint ná le léamh. B'aoibheann an turas é!