Teanga Choiteann na Gaeltachta?

‘Bhfuil a fhios agaibh, a léitheoirí, ach táim amhrasach anocht faoi thodhchaí na Gaeilge sa tír seo’

Bhí mé tuirseach aréir nuair a scríobh mé na focail thuas i mo bhlagmhír thíos. Cheap mé go m’fhéidir go mbeadh an t-amhras sin laghdaithe ar maidin. Ní raibh, agus níl fós.

Scríobhaim mo bhlag as Gaeilge, cé go mbeadh sé i bhfad níos fusa agam Béarla a úsáid. Béarla a labhair mé, formhór an ama, ar feadh mo shaoil. Tá leabhair ghramadaí Gaeilge, agus foclóirí, taobh le mo ríomhaire. Bainim úsáid astu go minic. Táim fós ag foghlaim, agus déanaim botúin, go rialta. Mar sin féin, leanaim orm.

Fáth m’amhrais? Tá sé tugtha faoi deara agam, le bliain nó dhó, go bhfuil ár dteanga dhúchais á cur go leataobh, anois is arís, sna Gaeltachtaí. Bhí mé i gcúpla áit sa Ghaeltacht, agus ní raibh Gaeilge ag duine nó dhó, daoine a bhí ag freastal orm, anseo agus ansiúd.

Chuir mé an cheist ‘Are you going to learn Irish?’

Is ceist í a chuirim go rialta nuair a bhíonn duine gan Gaeilge ag freastal orm i gceantar Gaeltachta. Níl ann ach gur suim liom meon an eachtrannaigh i dtreo na teanga seo againne, an dtuigeann sibh.

‘I try to learn, but it is so difficult.’ a d’fhreagair bean amháin.

Mhothaigh mé go raibh sí aiféalach faoi sin. Dar léi, Béarla a labhraíonn a comhghleacaithe léi. Suimiúil. Is cainteoirí dúchasacha iad uilig.

‘Are you going to learn Irish?’ a d’fhiafraigh mé d’fhreastalaí eile, in áit eile sa Ghaeltacht. Ní aiféalach ach mustrach a freagra,

‘There is also English, so I don’t have to!’

Agus sin agaibh fáth m’amhrais, a léitheoirí.
.