Preab agus Geit ag teacht Aniar Aduaidh Orm

Baintear preab asam ó am go chéile. Ní hé go bhfuil córas mo néaróga rud beag as ord, cé go bhfuil daoine ann a cheapann go bhfuil, is dócha, ach tagann rudaí aniar aduaidh orm in amanna, nó baineann siad geit asam. Tarlaíonn a leithéid nuair nach mbíonn duine ag súil le rud, an dtuigeann sibh. Ach ní hionann iad, an phreab, an gheit agus an aniar aduaidh sin.

Mar shampla, bhain Con geit asam inné. Siúd liom isteach chuig iGaeilge, ag tabhairt aire do mo ghnóthaí féin, agus ag iarraidh aire a thabhairt do ghnóthaí daoine eile, nuair a baineadh preab asam. Bhí íomhá nua thuas ar a bhlag ag Con, agus tháinig sí aniar aduaidh orm. Bhain sé preab asam. San áit a mbíodh pictiúr beag bídeach dó féin thuas aige roimhe, bhí aghaidh bhreá mhór shoiléir ag breathnú amach orm. Shílfeá gur baineadh rud beag de gheit as Con é féin, mar a bheadh iontas air gur tháinig mé ar cuairt chuige ar chor ar bith.

Ar ndóigh, tagann rudaí aniar aduaidh orainn uile, ó am go chéile. Nuair a bhásaigh Michael Jackson, mar shampla, tháinig an scéal sin aniar aduaidh orm, ach níor bhain sé preab ná geit asam. Ní raibh mé ag súil lena bhás ach, mar sin féin, níor stop mé de phreab nuair a chuala mé é, cé gur stop mé, ach ní de gheit a rinne mé é sin. Bhí mé ag scuabadh an urláir ag an am, tháinig an scéal ar an teilifís, agus stop mé go gcloisfinn é. Ní raibh preab ar bith i gceist, agus níor baineadh geit asam. Bhí ord ar mo néaróga.

Ach, bhí mé ar an leaba le tinneas ní ba dheireanaí sa tseachtain, ag breathnú ar an teilifís, an cheolchoirm chuimhneacháin a chuir clann Mhicheal Jackson le chéile sa Staples Centre á craoladh beo ag an am. Bhí mé ag tabhairt leathchluas d’óráid Berry Gordy, bunaitheoir Motown Records, nuair a baineadh geit asam. ‘Michael was constantly trying to top himself.’ a chuala mise, agus beag nár thit mé as mo sheasamh, ach níor thit mar go raibh mé i mo luí ag an am, an dtuigeann sibh.

An é go raibh Berry Gordy ag insint dúinn go raibh sé de nós ag MJ iarrachtaí rialta a dhéanamh lámh a chur ina bhás féin, agus an é go raibh Berry á rá seo os comhair an domhain mhóir!? Tháinig an scéal sin aniar aduaidh orm. Beag nár léim mé de phreab as an leaba, go roinnfinn an scéal leis an nGarraíodóir. Chuir tinneas stop leis an bpreab sin.

Ach, ar ndóigh, ní hé sin a dúirt Berry ar chor ar bith. Bhí mé tinn, an dtuigeann sibh. Is é an rud a dúirt sé ‘Michael was driven by his hunger to learn, to constantly top himself, to be the best’. Níor chuala mo chluasa ach leath an scéil, rud a tharlaíonn nuair nach bhfuil duine ach ag tabhairt éisteacht leathchluaise le rud, agus iad tinn leis.

Aiféala orm, a léitheoirí, más rud gur bhain mé geit asaibh leis an scéal míchruinn sin a thabhairt aniar aduaidh oraibh. Preab libh anois!
.