Cailleach na Comhairle

MÁ: Ceapaim go scríobhfaidh mé rud éigin faoi Leabhair Mhóra na bhFear.

CnaC: Dár crísce! Ná habair liom go bhfuil tú ag trácht ar na leabhair sin a rialaíonn na reiligiúin éagsúla?

MÁ: B'fhéidir é.

CnaC: Ach cén fáth an dtabharfá sin sa mhullach ort féin? Agus cá bhfuair tú an t-ainm sin ‘Leabhair Mhóra na bhFear’?

MÁ: Nach fir amháin a scríobh iad?

CnaC: B’fhéidir. Ach cá bhfios duit nach raibh bean ar bith páirteach iontu?

MÁ: Bheul, an bhfuil cothromas agus comhionannas iontu do mhná agus páistí?

CnaC: Níl sna scéalta iontu ach fabhalscéalta go minic, deirtear.

MÁ: Ach creideann daoine áirithe gur fíor scéalta go leor acu. Is minic na mná agus na páistí thíos leis, agus fir go leor freisin.

CnaC: Ní tharlaíonn a leithéid sa tír seo.

MÁ: Bheul, tá a fhios agam nach bhfuil baisteadh gintlí, ná imghearradh, sna creidimh is coitianta sa tír seo, mar shampla, ach cloisim go bhfuil a leithéid ag tarlú anseo, ó tharla an oiread daoine le creidimh éagsúla anseo anois. An bhfuil saoirse creidimh ag na daoine sin, fiú mura n-aontaíonn an creideamh is coitianta sa tír leo?

CnaC: Níl, má tá sé barbartha.

MÁ: Ach, abair gur mar sin atá an riail ina Leabharsan b’fhéidir. Nó ina gcultúrsan. Más mar sin a chreideann siadsan. Cá bhfios duitse nach bhfuil an ceart acu?

CnaC: Is cuma. Ní cheadófar é má tá an creideamh sin, nó an Leabhar sin, mícheart.

MÁ: Cén Leabhar atá ceart mar sin?

CnaC: Ceann na tíre seo, b'fhéidir.

MÁ: Cén ceann sin? An ceann nach dtugann cead do mhná bheith ina sagairt, an ea? An bhfuil comhionannas do mhná agus páistí sa Leabhar sin, meas tú?

CnaC: Rialaítear gach reiligiún óna Leabhar féin, lena slat tomhais féin.

MÁ: Ach, nach sin an fhadhb? Tá níos mó ná Leabhar amháin ann, agus rialacha éagsúla iontu uile, gach ceann ag maíomh gur aige féin atá an ceart. Agus maidir leis an tslat tomhais, nach é an tslat a bhíonn in úsáid go minic leis na rialacha sin a chur i bhfeidhm ar dhaoine i dtíortha éagsúla?

CnaC: Ná tosaigh ar an gcraic sin! Tarraingeoidh tú ruaille buaille, agus tú féin a bheas thíos leis.

MÁ: Cén chaoi?

CnaC: Nach bhfaca tú céard a tharla do Bhradán! Agus sa tír seo, sagart ar bith a labhair amach san am a caitheamh, cuireadh thar lear é; bogadh gardaí amach as an gceantar ina raibh siad lonnaithe dá dtabharfaidís aird ar an fhadhb, agus cuireadh mná faoi ghlas, más fíor na scéalta a chloistear.

MÁ: Ach níl sin féaráilte! Caithfidh mé labhairt amach. Scríobhfaidh mé faoi ar mo bhlag.

CnaC: Ní féidir leat é sin a dhéanamh!

MÁ: Cén fáth?

CnaC: Tá rialacha ann, agus cinn nua ag teacht ar an bhfód.

MÁ: Cé atá á gcur i bhfeidhm?

CnaC: Fear éigin, sa rialtas.

MÁ: Agus cén fáth a stopfadh na rialacha nua sin mise ag scríobh faoin éagothroime atá sna Leabhair seo, más sin mo thuairim?

CnaC: Blaisféim, a Áine, blaisféim.

MÁ: Níl cead agam mo thuairim a roinnt, ná a phlé fiú?

CnaC: Mholfainn duit gan aon rud a scríobh.

MÁ: Ócé. Ní dhéarfaidh mé a dhath.

CnaC: Maith an bhean.
.