Dead Sure!

Tharla sé go raibh mé ag breathnú ar an nuacht ar an teilifís anocht ar RTÉ. Bhí athoscailt an Dead Zoo faoi chaibidil acu, agus bhí tuairisceoir RTÉ ag siúl thart ar an zú, ag labhairt leis na paistí éagsúla, páistí a bhí ar cuairt ar an áit den chéad uair, ba léir.

Cibé scéal é, tháinig an tuairisceoir ar bhuachaill agus ar chailín óg, iad ceithre bliana d’aois, nó mar sin. Bhí an bheirt acu ag breathnú isteach tríd an gcás gloine, áit ina raibh ainmhí marbh de shaghas éigin ina shuí, a shúile marbha buanoscailte ag breathnú amach orthu ón gcás, agus a fhiacla fíochmhara ag gobadh as béal buanoscailte, mar a bheadh sé ar tí duine acu a ionsaí.

‘Are you not afraid of him?’ a d’fhiafraigh an tuairisceoir, go faiteach, mar dhea.

Bhreathnaigh an buachaill beag ina treo, chuir aghaidh chiallmhar thuisceanach air féin, agus thosaigh sé ag míniú don tuairisceoir nach raibh gá ar bith lena himní mar, dar leis,

‘He’s in this glass case, you see, and he can’t get out to get you.’

‘Really!’ arsa an tuairisceoir, an chuma uirthi go raibh sí iontach sásta an dea-scéal sin a chloisteáil.

Tháinig dreach mífhoighneach ar aghaidh an chailín bhig, cailín a bhí ina seasamh, go dtí sin, go socair ciúin ag éisteacht leis an míniú a tugadh agus, ar fhaitíos go raibh aon mhíthuiscint ná amhras fós ann faoi chontúirt ón ainmhí, is dócha, thiontaigh sí i dtreo an tuairisceora agus dúirt, i nguth fíorasach,

‘And he’s dead!’
.