Dúch Dearg

Feicimse an saol ar bhealaí éagsúla. M’anam, déarfadh mo pháistí gur ar bhealach iomlán éagsúil a fheicim rudaí. Is minic “You’re not normal, Mum” cloiste agam uatha, ach i gcomhluadar an ráiteas sin bíonn buíochas agus barróga i gcónaí. An chuid is mó den am, ceapaim…

Ar aon nós, feicimse mo chairde agus peann le dúch dearg ag chuile dhuine acu. Is ón bpeann meafarach sin a thagann na focail chomhairleach a roinneann siad liom go rialta. In amanna, iarraim an chomhairle sin uatha ach, in amanna eile, go háirithe nuair nach bhfeicim féin go mbíonn comhairle de dhíth, bíonn orthu greim a fháil ar pheann an dúigh dheirg agus an chomhairle sin a roinnt liom. Ar mhaithe liom féin a dhéantar sin, agus is maith atá a fhios agam é, a chairde dile.

Cé go bhfuil an dúch dearg, tá sé cineálta agus cairdiúil, go háirithe más focail chrua, ach focail riachtanacha, atá le roinnt. Nár laga Ollmháthair na Cruinne mná na bpeann dearg.